یافته‌های جدید علمی و دوباره مطرح شدن نظریه اشتقاق قاره‌ها

• جنگ جهانی دوم منجر به پیشرفت‌های مهمی در نقشه‌برداری گسترده و دقیق عمق کف اقیانوس‌ها گردید. نقشه‌برداری دقیق کف دریاها منجر به کشف رشته‌کوه‌های میان‌اقیانوسی و گودال‌های اقیانوسی گردید. این یافته‌های جدید به طور کامل در تناقض با نظریه‌های مطرح انقباض و انبساط زمین بود. بر اساس این نظریه‌های قدیمی اقیانوس‌ها دارای پوسته سردی هستند و هر چه به وسط آنها برویم باید قدیمی‌تر، سردتر و عمیق‌تر شوند.

• در حین جنگ جهانی دوم جهت کشف زیردریایی‌ها، عملکرد دستگاه‌های مغناطیس‌‌‌‌‌سنجی بسیار بهبود یافت. دستگاه‌های جدید تماما الکترونیکی بودند و هیچ قطعه مکانیکی نداشتند بطوریکه براحتی بر روی زمین، آب و هوا قابل استفاده بودند. این پیشرفت عمده باعث شد که مغناطیس‌سنجی کف اقیانوس‌ها بعد از جنگ‌جهانی دوم میسر شود. نقشه‌های جدید مغناطیس‌سنجی منجر به ارایه نظریه گسترش کف اقیانوس‌ها گردید. اثبات گسترش کف اقیانوس‌ها نیروی محرکه‌ی لازم برای جابجایی قاره‌ها را توضیح داد و منجر به اثبات نظریه اشتقاق قاره‌های وگنر گردید.