آموزش مجازی اتوماسیون حوزه سلامت سرویس ایمیل مودل اعضا پنجره واحد خدمات English

اخبار و کنفرانس ها

پیام تبریک نوروزی ریاست دانشگاه

بنام خدای مهربان

همکاران گرامی و دانشجویان عزیز

روزهای پایان سال و قرن است. قرن و سالی که پایان آنها عجب که با حضور میهمانی کوچک با آموزه های بزرگ مزین شد. درست یک سال است که از ظهور این میهمان ناخوانده می گذرد که حضورش تمامی ابعاد زندگی انسان ها را تحت تاثیر قرار داد. کرونا که از راه رسید، در اندک زمانی انسان مدرن را به دورانی به غایت یکجانشینی و به تعبیری غارنشینی وادار ساخت. هر چند بر خلاف اجداد غارنشین، توسعه فناوری به او این امکان را می داد که از قاب تلویزیون و یا از طریق شبکه های اجتماعی به سرنوشت آدمیانی که به اجبار و یا از سر غفلت غار ایمن خود را ترک کرده و در کوچه و خیابان به دام کووید-۱۹ گرفتار می آمدند را نظاره کند.

انسان سرمست و مغرور که به مدد توسعه علمی امید به زندگانی طولانی تر یافته بود، هر چه حریص تر هم مشغول بهره گیری از منابع هستی بود. اما کرونا نقشه ها را بر هم زد و در میان آن همه قیل و قال و هیاهوی پیشرفت های فناورانه قرن بیست ویکمی، به ناگاه واهمه ای افراط گونه تمامی وجود او را در بر گرفت، که مبادا نفر بعدی که به زمین می افتد او باشد. و در پس این ترس افراط گونه، چه بسیار شهر ها که به خانه ارواح بدل شد.

این شکل گسترده ارتباط مجازی که بی شک ابزاری موثر هم در آموزش و هم در زندگی را در اختیارمان گذاشت، هیچگاه سرزندگی و طراوت زیستن با هم و در کنار هم را با خود نداشت. دوران خانه نشینی تحمیلی کرونا، در لحظاتی کوتاه شاید قدر با هم بودن ها را به ما یادآوری کرده باشد اما آیا تواند بود به تغییر در باورمان نیز بینجامد؟!

باید بپذیریم که روزگار پسا کرونائی بسیار متفاوت از قبل خواهد بود، دورانی که بی شک هم تجربه و یادگار رخوت و دلتنگی های کرونائی را با خود خواهد داشت و هم تجربه از نو برخاستن و حرکت کردن در کنار کرونا، بدان افزوده خواهد شد. تجربه ای که ما را در ابتدای سال و قرن جدید، آماده تر و قوی تر از گذشته به پاسداشت زیستن حقیقی با هم رهنمون خواهد ساخت.

 جامعه پسا کرونائی زمان می خواهد تا به درستی با جامعه پیش از کروناخود را مقایسه کند و محک زند تا تجربه زیسته ای که در ناخودآگاهش جوانه زده را لمس کند و وارد خودآگاه خود سازد. و شاید این محیط دانشگاه باشد که با خصلت خودپالایشی و خودارزیابی که دارد مهمترین یار جامعه در این ماموریت باشد.

چقدر خوشحالیم که دست در دست هم با تمامی سختی ها و مرارت ها از این دوران گذر کرده ایم و این خوشحالی را می بایست بیش از گذشته در رفتارمان زنده نگه داریم، در برجسته سازی دستاوردهای یکدیگر، و به شکل چراغ راهی در مسیر پیشرفت هائی که به دانشگاه علوم پایه معنی می دهد.

امید که بتوانیم این پیام عمیق هستی و تجربه زیسته پس از آن، به ویژه طربناکی، سرزندگی و لذت حقیقی با هم بودن را قدر بدانیم.

سال نو و نوروز بر همه شما عزیزان و خانواده محترمتان مبارک.

 

بابک کریمی

اسفند ۱۳۹۹

چهارشنبه، ۲۷ اسفند ۱۳۹۹

پیام تبریک نوروزی ریاست دانشگاه

طراحی شده توسط مرکز کامپیوتر دانشگاه تحصیلات تکمیلی علوم پایه زنجان